Kunegunda

Kunegunda - żona Leonarda Turkowskiego urodziła sie 14 kwietnia 1914 r. w Dęblinie (wówczas Iwangorod) jako przedostatnia z ośmioroga dzieci Jana i Katarzyny. Na kolei, nie mniej nowoczesnej dziedzinie transportu niż dziś lotnictwo, pracował jej ojciec. W początkach wojny delegowano go do budowy kolei na Krymie a resztę rodziny ewakuowano do miejscowości Uniecza. Tam w 1917 roku pierwszej komunii jej starszemu rodzeństwu udzielił ksiądz Ignacy Skorupka znany z wojny 1920 roku. Na przełomie 1917/18 uniknąwszy skutków Rewolucji wrócili do Dęblina.

Kunegunda w 1934 roku ukończyła Państwowe Gimnazjum im. ks. A. J. Czartoryskiego w Puławach. W pierwszej dziesiątce kobiet w Polsce ukończyła kurs spadochronowy - w 1927 roku przeniesiono z Grudziądza do Dęblina Oficerską Szkołę Lotnictwa. Pracę znalazła dopiero w 1938 roku w Warszawie, gdzie we wrześniu 1939 przeszła kurs pielęgniarski i podjęła pracę w Szpitalu św. Łazarza przy ulicy Książęcej. W 1940 roku dowiedziała się o pracy w Białej Podlaskiej, tam też poznała przyszłego męża.

Po wojnie uzyskawszy kwalifikacje nauczycielskie pracowała w Szkole Podstawowej w Pławcach a od 1954 roku w Domu Dziecka w Bartoszycach. Od 1965 roku pracowała w Pogotowiu Opiekuńczym w Olsztynie, następnie do emerytury w bibliotece. Zmarła po długiej chorobie 22 kwietnia 1997 roku.