Drodzy Goście,
Stronę tę założyłem dla upamiętnienia życia i twórczości Ojca mojego - Leonarda Turkowskiego. Czy był człowiekiem wielkim? Nie mnie to oceniać, ale bez wątpienia - więcej niż przeciętnym. Potwierdzają to pozytywnie Go wspominający uczniowie szkół podstawowych i liceów pedagogicznych, w których uczył, potwierdzają wspomnienia osób ze środowisk, w których przebywał i pracował, osób, które miały sposobność Go poznać. Świadczy o tym dwadzieścia książek, dwa i pół tysiąca artykułów, felietonów, opowiadań, wierszy, radiowych audycji, dziennikarskich notatek.
Nie postawię Mu pomnika. Nie tylko z braku funduszy. Dziś więcej od granitu czy marmuru znaczy obecność w internecie. Życzę Wam, Drodzy Goście, znalezienia tu czegoś dla siebie.
Konkurs poetycki im. Turkowskiego zobacz
Wiersz na dzisiaj
Październik
Grzyb brunatni się z leśnej ściółki
i do ręki prosi się rośnięciem.
Z drzewa zwisła zdziwieniem wiewiórka,
przestał pukać zdumiony dzięcioł.
Szpak uciszył strudzone gardziołko,
leśne żaby ciężką troskę podnoszą:
-- kto tu rozdarł ptasich trelów koronkę?
-- kto tu jesień uniósł w koszach?
Naniżemy grzybne różańce,
rozwiesimy w południe pod dachem
i na cały rok nam wystarczy
leśnych tchnień zasuszonych w zapachu.
Wiersz Leonarda Turkowskiego z tomiku "Talerz z jabłkami", wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn 1975.